Lezing

Ik ben aanwezig bij de Willem Arondéuslezing, uitgesproken door Thomas von der Dunk. Het is om de hoek. We staan op het Vlooienveld,tegenover het Provinciehuis. Von der Dunk is in zijn lezing kritisch op de PVV, het provinciebestuur zegde zijn lezing af. Nu staat hij buiten, voor het provinciehuis en spreekt een menigte van brave blanken toe. Ik sta ertussen. We hebben brood en bier mee.
Aan de overkant van de straat praat een man in de boord van zijn lichtbruine jas.
Alle politieke partijen hebben toffe jongens uitgenodigd die 'vrijheid' en 'gelijkheid' roepen. De camera's draaien. Een mevrouw van D66 leest een zelfgeschreven gedicht voor.
Onze Islamitische broeders en zusters zijn afwezig. Barcelona-Real Madrid?
Als er een anti-korte-stukjes-schrijvers-partij zou zijn, en er zou een anti-anti-korte-stukjes-schrijvers-partij-lezing worden gehouden, zou ik wel even komen kijken, denk ik.

Vlees

Als ik wakker word, dendert een sloopkogel door mijn hoofd. Mijn mond is vies en droog. Mijn hoofd ligt op mijn natte aantekeningenschrift. Mijn gezicht zit vol blauwe vlekken. Wat ik geschreven heb is onleesbaar.
Alle lichten zijn aan.
Ik was op de buurtvergadering om te klagen over mijn buren, over hun overlast, maar was te dronken om een volle zin te vormen. De wijkagent knikte, maar maakte geen aantekeningen. Na afloop trakteerde er iemand op cake.
Bij de lunch had ik een glaasje rosé te veel gedronken. Op straat heb ik goedkope sigaretten gebietst.
In mijn aantekeningenschrift is één filosofisch inzicht gered van mijn dronken taal, mijn boezem zwelt van trots als ik het teruglees:
Het Kabinet Rutte bestaat uit Liberalen (verkiezen het vlees boven de geest), Christenen (verkiezen de geest boven het vlees) en Vrijheidsstrijders (willen geen Halal-vlees in de schappen).

Cassettebandje

Ik ben vijftien jaar. Ik ben verliefd op een meisje. Buiten regent het. Ik maak voor het meisje een cassettebandje met één liedje erop. Ik wikkel het cassettebandje in bruin papier, loop naar buiten, stop het in haar brievenbus. Op het cassettebandje staat dit liedje.

Hero

De nieuwe baby van mijn zusje lijkt op Hero Brinkman, de politicus. Hij ligt daar maar in zijn wieg. Hij heeft een speen in zijn mond. Af en toe haalt hij de speen uit zijn mond en grijnst me toe met zijn grote, witte tanden.